Wersety do nauki na kursie Bhakti-śastri
Site: | Akademia Wisznuizmu |
Course: | Akademia Wisznuizmu |
Book: | Wersety do nauki na kursie Bhakti-śastri |
Printed by: | |
Date: | Tuesday, 10 December 2024, 7:16 PM |
Description
Wersety wymagane do nauczenia się na pamięć na kursie Bhakti-śastri - teksty + audio
wersety z Bhagavad-gity
W tym rozdziale znajdują się wersety do nauczenia się na pamięć z Bhagavad-gity. Na początku każdego wersetu znajduje się audio z nagraniem sanskrytu.
BG 1.1
dhṛtarāṣṭra uvāca
dharma-kṣetre kuru-kṣetre
samavetā yuyutsavaḥ
māmakāḥ pāṇḍavāś caiva
kim akurvata sañjaya
dhṛtarāṣṭraḥ uvāca — Król Dhritarastra rzekł; dharma-kṣetre — w miejscu pielgrzymek; kuru-kṣetre — w miejscu o nazwie Kurukṣetra; samavetāḥ — zgromadzeni; yuyutsavaḥ — pragnący walczyć; māmakāḥ — mój oddział (synowie); pāṇḍavāḥ — synowie Pāṇḍu; ca — i; eva — z pewnością; kim — co; akurvata — co poczęli; sañjaya — O Sañjayo.
Dhṛtarāṣṭra rzekł: O Sañjayo, cóż uczynili pragnący walki synowie moi i synowie Pāṇḍu, zgromadziwszy się na Kurukṣetra, miejscu pielgrzymek?
Poniżej materiał do nauki wersetu wg. metody jaką stosują w gurukuli. Metoda polega na powtarzaniu dwa razy każdej frazy. Powodzenia.
Poniżej quizy pomagające zapamiętać ten werset:
BG 2.7
audiokārpaṇya-doṣopahata-svabhāvaḥ
pṛcchāmi tvāṁ dharma-sammūḍha-cetāḥ
yac chreyaḥ syān niścitaṁ brūhi tan me
śiṣyas te ’haṁ śādhi māṁ tvāṁ prapannam
tłumaczenie słowo po słowie:
kārpaṇya — godna skąpca; doṣa — przez słabość; upahata — będąc obciążonym przez; svabhāvaḥ — właściwości; pṛcchāmi — pytam; tvām — Ciebie; dharma — religia; sammūḍha — zdezorientowany; cetāḥ — w sercu; yat— co; śreyaḥ — wszechdobro; syāt — może być; niścitam — z pełnym zaufaniem; brūhi — powiedz; tat — to; me — mnie; śiṣyaḥ — uczeń; te — Twój; aham — jestem; śādhi — poucz; mām — mnie; tvām — Tobie; prapannam — podporządkowany.
tłumaczenie:
Jestem teraz zdezorientowany co do swego obowiązku i z powodu nieszczęsnej słabości straciłem wszelki spokój. Dlatego proszę, powiedz mi, co jest dla mnie najlepsze. Jestem teraz Twoim uczniem i duszą podporządkowaną Tobie. Poucz mnie, proszę.
BG 2.13
audiodehino ’smin yathā dehe
kaumāraṁ yauvanaṁ jarā
tathā dehāntara-prāptir
dhīras tatra na muhyati
tłumaczenie słowo po słowie:
dehinaḥ — wcielonego; asmin — w tym; yathā — jak; dehe — w ciele; kaumāram — wiek chłopięcy; yauvanam— młodość; jarā — starość; tathā — podobnie; deha-antara — przemiany ciała; prāptiḥ — osiągnięcie; dhīraḥ — ten, kto jest zrównoważony; tatra — skutkiem tego; na — nigdy; muhyati — wprowadzony w błąd
tłumaczenie:
Tak jak wcielona dusza bezustannie wędruje w tym ciele, od wieku chłopięcego, poprzez młodość aż do starości, podobnie przechodzi ona w inne ciało po śmierci. Zmiany takie nie zwodzą osoby zrównoważonej.
BG 2.14
audiomātrā-sparśās tu kaunteya
śītoṣṇa-sukha-duḥkha-dāḥ
āgamāpāyino ’nityās
tāṁs titikṣasva bhārata
tłumaczenie słowo po słowie:
mātrā-sparśāḥ — percepcja zmysłowa; tu — tylko; kaunteya — O synu Kuntī; śīta — zima; uṣṇa — lato; sukha — szczęście; duḥkha — i ból; dāḥ — sprawiający; āgama — pojawiający się; apāyinaḥ — znikający; anityāḥ— nietrwały; tān — wszystkie; titikṣasva — spróbuj tolerować; bhārata — O potomku dynastii Bharaty
tłumaczenie:
O synu Kunti, okresowe pojawianie się szczęścia i niedoli i ich znikanie we właściwym czasie jest jak nadchodzenie i przemijanie zimowych i letnich pór roku. Wynikają one z percepcji zmysłowej, o potomku Bharaty, i należy nauczyć się znosić je bez niepokoju.
BG 2.20
audiona jāyate mriyate vā kadācin
nāyaṁ bhūtvā bhavitā vā na bhūyaḥ
ajo nityaḥ śāśvato ’yaṁ purāṇo
na hanyate hanyamāne śarīre
tłumaczenie słowo po słowie:
na — nigdy; jāyate — rodzi się; mriyate — umiera; vā — ani nie; kadācit — kiedykolwiek (w przeszłości, obecnie czy w przyszłości); na— nigdy; ayam — to; bhūtvā — powstała; bhavitā — stanie się; vā — albo; na — nie; bhūyaḥ— albo ponownie się stanie; ajaḥ — nienarodzona; nityaḥ — wieczna; śāśvataḥ — trwała; ayam — ta; purāṇaḥ — najstarsza; na — nigdy; hanyate — jest zabijana; hanyamāne — będąc zabitą; śarīre — ciało
tłumaczenie:
Dla duszy nie ma narodzin ani śmierci. Nie powstała ona, nie powstaje, ani też nie powstanie. Jest nienarodzoną, wieczną zawsze istniejącą, nigdy nie umierającą i pierwotną. Nie ginie, kiedy zabijane jest ciało.
BG 3.27
audioprakṛteḥ kriyamāṇāni
guṇaiḥ karmāṇi sarvaśaḥ
ahaṅkāra-vimūḍhātmā
kartāham iti manyate
tłumaczenie słowo po słowie:
prakṛteḥ — materialnej natury; kriyamāṇāni — uczyniony; guṇaiḥ — przez guny (siły natury materialnej); karmāṇi — czynności; sarvaśaḥ — wszelkie rodzaje; ahaṅkāra-vimūḍha — oszołomiona przez fałszywe ego; ātmā — dusza; kartā — sprawca; aham — ja; iti — w ten sposób; manyate — myśli on
tłumaczenie:
Zdezorientowana dusza, znajdująca się pod wpływem fałszywego ego, siebie uważa za sprawcę czynów, które w rzeczywistości spełniane są przez trzy siły materialnej natury.
BG 4.2
audioevaṁ paramparā-prāptam
imaṁ rājarṣayo viduḥ
sa kāleneha mahatā
yogo naṣṭaḥ paran-tapa
tłumaczenie słowo po słowie:
evam — w ten sposób; paramparā — przez sukcesję uczniów; prāptam — otrzymali; imam — tę naukę; rāja-ṛṣayaḥ — święci królowie; viduḥ — zrozumieli; saḥ — tę wiedzę; kālena — z biegiem czasu; iha — w tym świecie; mahatā — wielka; yogaḥ — nauka o związku z Najwyższym; naṣṭaḥ — rozproszona; param-tapa — O Arjuno, pogromco wroga
tłumaczenie:
Ta najwyższa nauka przekazywana była poprzez sukcesję uczniów i święci królowie poznawali ją w ten sposób. Ale z biegiem czasu sukcesja uczniów została przerwana i nauka ta – taka jaką jest – zdaje się być stracona.
BG 4.6
audioajo ’pi sann avyayātmā
bhūtānām īśvaro ’pi san
prakṛtiṁ svām adhiṣṭhāya
sambhavāmy ātma-māyayā
tłumaczenie słowo po słowie:
ajaḥ — nienarodzony; api — chociaż; san — będąc takim; avyaya — nie ulegające degeneracji; ātmā — ciało; bhūtānām — spośród wszystkich tych, którzy się rodzą; īśvaraḥ — Najwyższy Pan; api — chociaż; san — będąc takim; prakṛtim — w transcendentalnej formie; svām — Mnie; adhiṣṭhāya — tak usytuowany; sambhavāmi — inkarnuję; ātma-māyayā — przez Moją wewnętrzną energię
tłumaczenie:
Mimo iż jestem nienarodzony i Moje transcendentalne ciało nigdy nie ulega zniszczeniu, i chociaż jestem Panem wszystkich żywych istot, to jednak w każdym milenium pojawiam się w Mojej oryginalnej, transcendentalnej formie.
BG 4.8
audioparitrāṇāya sādhūnāṁ
vināśāya ca duṣkṛtām
dharma-saṁsthāpanārthāya
sambhavāmi yuge yuge
tłumaczenie słowo po słowie:
paritrāṇāya — dla wybawienia; sādhūnām — wielbicieli; vināśāya — po to, aby unicestwić; ca — i; duṣkṛtām — niegodziwców; dharma — zasady religii; saṁsthāpana-arthāya — odnowić; sambhavāmi — pojawiam się; yuge — milenium; yuge — po milenium
tłumaczenie:
Po to, aby wyzwolić pobożnych i unicestwić niegodziwców, jak również dla odnowienia zasad religii, Ja Sam przychodzę w każdym milenium.
BG 4.9
audiojanma karma ca me divyam
evaṁ yo vetti tattvataḥ
tyaktvā dehaṁ punar janma
naiti mām eti so ’rjuna
janma — narodziny; karma — praca; ca — również; me — Moich; divyam — transcendentalne; evam — w ten sposób; yaḥ — każdy, kto; vetti — zna; tattvataḥ — w rzeczywistości; tyaktvā — opuszczając; deham — to ciało; punaḥ — ponownie; janma — narodziny; na — nigdy; eti — osiąga; mām — Mnie; eti — osiąga; saḥ — on; arjuna — O Arjuno.
Kto zna transcendentalną naturę Mojego pojawiania się i Moich czynów, ten, opuściwszy to ciało, nigdy nie rodzi się ponownie w tym świecie materialnym, ale osiąga Moją wieczną siedzibę, o Arjuno.
BG 4.34
audio
tad viddhi praṇipātena
paripraśnena sevayā
upadekṣyanti te jñānaṁ
jñāninas tattva-darśinaḥ
tat — tę wiedzę o różnego rodzaju ofiarach; viddhi — spróbuj zrozumieć; praṇipātena — przez zbliżenie się do mistrza duchowego; paripraśnena — przez pokorne pytanie; sevayā — przez pełnienie służby; upadekṣyanti — wtajemniczą; te — ciebie; jñānam — w wiedzę; jñāninaḥ — samozrealizowany; tattva — prawdy; darśinaḥ — ci, którzy widzieli.
Spróbuj poznać prawdę przez zbliżenie się do mistrza duchowego. Zadawaj mu pokorne pytania i służ mu z oddaniem. Samozrealizowana dusza może udzielić ci wiedzy, gdyż ona ujrzała prawdę.
BG 5.29
audio
bhoktāraṁ yajña-tapasāṁ
sarva-loka-maheśvaram
suhṛdaṁ sarva-bhūtānāṁ
jñātvā māṁ śāntim ṛcchati
bhoktāram — obdarzony; yajña — ofiar; tapasām — oraz pokut i wyrzeczeń; sarva-loka — spośród wszystkich planet i ich półbogów; mahā-īśvaram — Najwyższy Pan; su-hṛdam — dobroczyńca; sarva — wszystkich; bhūtānām — żywych istot; jñātvā — posiadając taką wiedzę; mām —Mnie (Pana Krysznę); śāntim — ulga od cierpień materialnych; ṛcchati — osiąga.
Osoba w pełni świadoma Mnie, znając Mnie jako ostateczny cel wszelkich ofiar i wyrzeczeń, Najwyższego Pana wszystkich planet i półbogów oraz przyjaciela i dobroczyńcę wszystkich żywych istot, osiąga pokój i wolność od wszelkich nieszczęść i cierpień materialnych.
BG 6.47
audio
yoginām api sarveṣāṁ
mad-gatenāntar-ātmanā
śraddhāvān bhajate yo māṁ
sa me yukta-tamo mataḥ
yoginām — spośród joginów; api — również; sarveṣām — wszelkiego rodzaju; mat-gatena — pogrążony we Mnie, zawsze myślący o Mnie; antaḥ-ātmanā — wewnątrz siebie; śraddhā-vān — w pełnej wierze; bhajate — pełni transcendentalną służbę miłości; yaḥ — ten, kto; mām — dla Mnie (Najwyższego Pana); saḥ — on; me — przeze Mnie; yukta-tamaḥ — największy jogin; mataḥ — jest uważany.
Zaś spośród wszystkich joginów, ten, kto zawsze trwa przy Mnie z wielką wiarą, myśli o Mnie wewnątrz siebie – wielbiąc Mnie w transcendentalnej służbie miłości – jest najbardziej zjednoczony ze Mną w jodze i jest najwyższym ze wszystkich. Takie jest Moje zdanie.
BG 7.3
audio
manuṣyāṇāṁ sahasreṣu
kaścid yatati siddhaye
yatatām api siddhānāṁ
kaścin māṁ vetti tattvataḥ
manuṣyāṇām — ludzi; sahasreṣu — spośród wielu tysięcy; kaścit — ktoś; yatati — dąży; siddhaye — do doskonałości; yatatām — spośród tych, którzy usiłują; api — naprawdę; siddhānām — tych, którzy osiągnęli doskonałość; kaścit — ktos; mām — Mnie; vetti — zna; tattvataḥ — prawdziwie.
Spośród wielu tysięcy ludzi, jeden może dąży do doskonałości, a spośród tych, którzy doskonałość osiągnęli, zaledwie jeden zna Mnie naprawdę.
BG 7.14
audio
daivī hy eṣā guṇa-mayī
mama māyā duratyayā
mām eva ye prapadyante
māyām etāṁ taranti te
daivī — transcendentalny; hi — z pewnością; eṣā — to; guṇa-mayī — skladajaca sie z trzech sil natury materialnej; mama — Moja; māyā — energia; duratyayā — bardzo trudna do przezwyciezenia; mām — Mnie; eva — z pewnoscia; ye — ci, którzy; prapadyante — podporządkowują; māyām etām — ta energia iluzoryczna; taranti — pokonuja; te — oni.
Niełatwo jest przezwyciężyć tę Moją boską – składającą się z trzech sił natury materialnej – energię. Ale bez trudu mogą pokonać ją ci, którzy podporządkowali się Mnie.
BG 8.5
audio
anta-kāle ca mām eva
smaran muktvā kalevaram
yaḥ prayāti sa mad-bhāvaṁ
yāti nāsty atra saṁśayaḥ
anta-kāle — pod koniec życia; ca — również; mām — Mnie; eva — z pewnością; smaran — pamiętając; muktvā — opuszczając; kalevaram — ciało; yaḥ — ten, kto; prayāti — idzie; saḥ — ten; mat-bhāvam — Moją naturę; yāti — osiąga; na — nie; asti — jest; atra — tutaj; saṁśayaḥ — wątpliwości.
Ktokolwiek zaś w chwili śmierci, opuszczając ciało, pamięta Mnie jedynie, ten natychmiast osiąga Moją naturę. Co do tego nie ma żadnych wątpliwości.
BG 9.2
rāja-vidyā rāja-guhyaṁ
pavitram idam uttamam
pratyakṣāvagamaṁ dharmyaṁ
su-sukhaṁ kartum avyayam
rāja-vidyā — królowa edukacji; rāja-guhyam — królowa wiedzy tajemnej; pavitram — najczystsza; idam — to; uttamam — transcendentna; pratyakṣa — poprzez bezpośrednie doświadczenie; avagamam — rozumiana; dharmyam — zasada religii; su-sukham — bardzo szczęśliwy; kartum — wypełniać; avyayam — wieczny
Wiedza ta jest królową edukacji, sekretem sekretów, wiedzą najczystszą i doskonałością religii, albowiem umożliwia nam bezpośrednie postrzeganie jaźni poprzez realizację. Jest ona nieprzemijająca, a spełnianie jej jest radością.
Bg 9.14
satataṁ kīrtayanto māṁ
yatantaś ca dṛḍha-vratāḥ
namasyantaś ca māṁ bhaktyā
nitya-yuktā upāsate
satatam — zawsze; kīrtayantaḥ — intonując; mām — o Mnie; yatantaḥ — czyniąc zdecydowany wysiłek; ca — również; dṛḍha-vratāḥ — z determinacją; namasyantaḥ — ofiarowując wyrazy szacunku; ca — i; mām — Mnie; bhaktyā — w oddaniu; nitya-yuktāḥ — zawsze zaangażowani; upāsate — wielbią.
Zawsze intonując o Moich chwałach, czyniąc zdecydowany wysiłek, składając Mi pokłony, wielkie dusze nieprzerwanie czczą Mnie z oddaniem.
BG 9.26
patraṁ puṣpaṁ phalaṁ toyaṁ
yo me bhaktyā prayacchati
tad ahaṁ bhakty-upahṛtam
aśnāmi prayatātmanaḥ
patram — liść; puṣpam — kwiat; phalam — owoc; toyam — woda; yaḥ — ktokolwiek; me — Mnie; bhaktyā — z oddaniem; prayacchati — ofiarowuje; tat — to; aham — Ja; bhakti-upahṛtam — ofiarowuje z oddaniem; aśnāmi — przyjmuję; prayata-ātmanaḥ — od tego, kto posiada czystą świadomość.
Jeśli ktoś z miłością i oddaniem złoży Mi liść, kwiat, owoc, czy trochę wody w ofierze – przyjmę to.
BG 9.27
yat karoṣi yad aśnāsi
yaj juhoṣi dadāsi yat
yat tapasyasi kaunteya
tat kuruṣva mad-arpaṇam
yat — cokolwiek; karoṣi — robisz; yat — cokolwiek; aśnāsi — spożywasz; yat — wszystko, co; juhoṣi — ofiarowujesz; dadāsi — oddajesz; yat — cokolwiek; yat — cokolwiek; tapasyasi — wyrzeczenia, które praktykujesz; kaunteya — O synu Kuntī; tat — to; kuruṣva — uczyń; mat — dla Mnie; arpaṇam — ofiarą.
Cokolwiek czynisz, spożywasz, składasz w ofierze i dajesz w darze, jak również wszelkie wyrzeczenia, które praktykujesz, powinny być, o synu Kunti, ofiarą dla Mnie.
BG 10.8
ahaṁ sarvasya prabhavo
mattaḥ sarvaṁ pravartate
iti matvā bhajante māṁ
budhā bhāva-samanvitāḥ
aham — Ja; sarvasya — wszystkich; prabhavaḥ —źródło pokoleń; mattaḥ — ode Mnie; sarvam — wszystko; pravartate — emanuje; iti — w ten sposób; matvā — wiedząc; bhajante — oddają się; mām — Mnie; budhāḥ — uczeni; bhāva-samanvitāḥ — z wielką uwagą
Ja jestem źródłem wszystkich światów duchowych i materialnych. Wszystko ze mnie emanuje. Mędrcy – wiedząc o tym doskonale – angażują się w służbę oddania dla Mnie i czczą Mnie z całych serc swoich.
BG 10.9
mac-cittā mad-gata-prāṇā
bodhayantaḥ parasparam
kathayantaś ca māṁ nityaṁ
tuṣyanti ca ramanti ca
mat-cittāḥ — umysły całkowicie pogrążone we Mnie; mat-gata-prāṇāḥ — ich życia oddane Mnie; bodhayantaḥ — nauczając; parasparam — pomiędzy sobą; kathayantaḥ — rozmawiając; ca — również; mām — o Mnie; nityam — ciągle; tuṣyanti — są zadowoleni; ca — również; ramanti — radują się transcendentalnym szczęściem; ca — również
Myśli Moich czystych wielbicieli zawsze pogrążone są we Mnie, życia ich są podporządkowane służbie dla Mnie, a rozmowy o Mnie – którymi oświecają się nawzajem – są dla nich źródłem ciągle wzbierającej radości i szczęścia.
BG 10.10
teṣāṁ satata-yuktānāṁ
bhajatāṁ prīti-pūrvakam
dadāmi buddhi-yogaṁ taṁ
yena mām upayānti te
teṣām — im; satata-yuktānām — zawsze zaangażowani; bhajatām — w służbie oddania; prīti-pūrvakam — w miłosnym uniesieniu; dadāmi — daję; buddhi-yogam — prawdziwą inteligencję; tam — ta; yena — przez którą; mām — do Mnie; upayānti — przyjdą; te — oni.
Tym, którzy zawsze są Mi oddani i z miłością Mi służą, Ja daję inteligencję, która do Mnie ich prowadzi.
BG 10.11
teṣām evānukampārtham
aham ajñāna-jaṁ tamaḥ
nāśayāmy ātma-bhāva-stho
jñāna-dīpena bhāsvatā
teṣām — dla nich; eva — z pewnością; anukampā-artham — by okazać szczególną łaskę; aham — Ja; ajñāna-jam — z powodu ignorancji; tamaḥ — ciemność; nāśayāmi — rozpraszam; ātma-bhāva — wewnątrz ich serca; sthaḥ — usytuowany; jñāna — wiedzy; dīpena — lampą; bhāsvatā — błyszczącą
Aby okazać im szczególną łaskę, Ja – który przebywam w ich sercach – rozpraszam świetlistą lampą wiedzy ciemność zrodzoną z ignorancji.
BG 14.4
sarva-yoniṣu kaunteya
mūrtayaḥ sambhavanti yāḥ
tāsāṁ brahma mahad yonir
ahaṁ bīja-pradaḥ pitā
sarva-yoniṣu — we wszystkich gatunkach życia; kaunteya — O synu Kuntī; mūrtayaḥ — formy; sambhavanti — pojawiają się; yāḥ — które; tāsām — ich wszystkich; brahma — najwyższy; mahat yoniḥ — źródło narodzin w substancji materialnej; aham — Ja; bīja-pradaḥ — dostarczający nasienia; pitā — ojciec
Należy wiedzieć, o synu Kuntī, że wszystkie gatunki mogą zaistnieć przez narodziny w tej materialnej naturze, i że ja jestem ojcem dostarczającym nasienia.
BG 14.26
māṁ ca yo ’vyabhicāreṇa
bhakti-yogena sevate
sa guṇān samatītyaitān
brahma-bhūyāya kalpate
mām — Mnie; ca — również; yaḥ — osoba, która; avyabhicāreṇa — niezawodnie; bhakti-yogena — przez służbę oddania; sevate — pełni służbę; saḥ — on; guṇān — guny natury materialnej; samatītya — przekraczając; etān — wszystkie te; brahma-bhūyāya — promowana na płaszczyzne Brahmana; kalpate — staje się
Kto całkowicie angażuje się w służbę oddania, kto nie upada w żadnych okolicznościach, ten od razu przekracza guny natury i wznosi się na płaszczyznę Brahmana.
BG 15.7
mamaivāṁśo jīva-loke
jīva-bhūtaḥ sanātanaḥ
manaḥ-ṣaṣṭhānīndriyāṇi
prakṛti-sthāni karṣati
mama — Moja; eva — na pewno; aṁśaḥ — fragmentaryczna cząstka; jīva-loke — w świecie uwarunkowanego życia; jīva-bhūtaḥ — uwarunkowana żywa istota; sanātanaḥ — wieczna; manaḥ — umysłem; ṣaṣṭhāni — sześć; indriyāṇi — zmysły; prakṛti — w naturze materialnej; sthāni — usytuowany; karṣati — zmaga się ciężko.
Żywe istoty w tym uwarunkowanym świecie są Moimi wiecznymi, fragmentarycznymi cząstkami. I właśnie to uwarunkowane życie jest przyczyną ich ciężkiej walki z sześcioma zmysłami, łącznie z umysłem.
BG 15.15
sarvasya cāhaṁ hṛdi sanniviṣṭo mattaḥ smṛtir jñānam apohanaṁ ca
vedaiś ca sarvair aham eva vedyo vedānta-kṛd veda-vid eva cāham
sarvasya — wszystkich żywych istot; ca — i; aham — Ja; hṛdi — w sercu; sanniviṣṭaḥ — przebywający; mattaḥ — ode Mnie; smṛtiḥ — pamięć; jñānam — wiedza; apohanam — zapominanie; ca — i; vedaiḥ — przez Vedy; ca — również; sarvaiḥ — wszystkie; aham — Ja jestem; eva — na pewno; vedyaḥ — poznawany; vedānta-kṛt — kompilator Vedānty; veda-vit — znawca Ved; eva — na pewno; ca — i; aham — Ja
Ode Mnie, który przebywam w każdym sercu, pochodzi pamięć, wiedza i zapomnienie. Ja jestem przedmiotem poznania wszystkich Ved. W istocie, to Ja jestem kompilatorem Vedanty i Ja jestem znawcą Ved.
BG 18.54
brahma-bhūtaḥ prasannātmā na śocati na kāṅkṣati
samaḥ sarveṣu bhūteṣu mad-bhaktiṁ labhate parām
brahma-bhūtaḥ — będąc jednym z Absolutem; prasanna-ātmā — w pełni radosny; na — nigdy; śocati — rozpacza; na — nigdy; kāṅkṣati — pragnie; samaḥ — jednakowo ustosunkowany; sarveṣu — do wszystkich; bhūteṣu — żywych istot; mat-bhaktim — służba oddania dla Mnie; labhate — zyskuje; parām — transcendentalny
Ten, kto jest usytuowany w taki transcendentalny sposób – od razu realizuje Najwyższego Brahmana i staje się w pełni radosnym. Nie rozpacza nigdy ani niczego nie pragnie, jednakowo ustosunkowanym będąc do każdej żywej istoty. W tym stanie osiąga czystą służbę oddania dla Mnie.
BG 18.55
bhaktyā mām abhijānāti yāvān yaś cāsmi tattvataḥ
tato māṁ tattvato jñātvā viśate tad-anantaram
bhaktyā — przez czystą służbę oddania; mām — Mnie; abhijānāti — można poznać; yāvān — tak bardzo; yaḥ ca asmi — takim jakim jestem; tattvataḥ — naprawdę; tataḥ — następnie; mām — Mnie; tattvataḥ — prawdziwie; jñātvā — znając; viśate — wchodzi; tat-anantaram — następnie
Jedynie przez służbę oddania można poznać Mnie, Najwyższą Osobę Boga, takim jakim jestem. A będąc w pełni świadomym Mnie, dzięki takiemu oddaniu, można wejść do królestwa Boga.
BG 18.61
īśvaraḥ sarva-bhūtānāṁ hṛd-deśe ’rjuna tiṣṭhati
bhrāmayan sarva-bhūtāni yantrārūḍhāni māyayā
īśvaraḥ — Najwyższy Pan; sarva-bhūtānām — wszystkich żywych istot; hṛt-deśe — w sercu; arjuna — O Arjuno; tiṣṭhati — rezyduje; bhrāmayan — nakłania do przemieszczania się; sarva-bhūtāni — wszystkie żywe istoty; yantra — w maszynie; ārūḍhani — będąc usytuowanym; māyayā — pod urokiem energii materialnej
Najwyższy Pan przebywa w każdym sercu, O Arjuno, i On kieruje wędrówkami żywych istot, które usadowione są jak gdyby na maszynie zrobionej z energii materialnej.
BG 18.65
man-manā bhava mad-bhakto mad-yājī māṁ namaskuru
mām evaiṣyasi satyaṁ te pratijāne priyo ’si me
mat-manāḥ — myśląc o Mnie; bhava — zostań; mat-bhaktaḥ — Moim wielbicielem; mat-yājī — Moim czcicielem; mām — Mnie; namaskuru — ofiarowuj swoje pokłony; mām — Mnie; eva — na pewno; eṣyasi — przyjdziesz; satyam — naprawdę; te — tobie; pratijāne — obiecuję; priyaḥ — drogi; asi — jesteś; me — Mnie.
Zawsze myśl o Mnie i zostań Moim wielbicielem. Czcij Mnie i składaj Mi hołd, a bez wątpienia przyjdziesz do Mnie. Obiecuję ci to, ponieważ jesteś Mi bardzo drogim przyjacielem.
BG 18.66
sarva-dharmān parityajya mām ekaṁ śaraṇaṁ vraja
ahaṁ tvāṁ sarva-pāpebhyo mokṣayiṣyāmi mā śucaḥ
sarva-dharmān — wszystkie rodzaje religii; parityajya — porzucając; mām — Mnie; ekam — jedynie; śaraṇam — dla podporządkowania się; vraja — idź; aham — Ja; tvām — ciebie; sarva — wszystkie; pāpebhyaḥ — od następstw grzechów; mokṣayiṣyāmi — wyzwolę; mā — nie; śucaḥ — martw się.
Porzuć wszelkie rodzaje religii i po prostu podporządkuj się Mnie. Ja wyzwolę cię od wszelkich następstw grzechów. Nie lękaj się więc.
Wersety z Nektaru oddania (Bhakti-rasāmṛta-sindhu)
W tym rozdziale znajdują się wersety do nauczenia się na pamięć z
BRS 1.1.11
anyābhilāṣitā-śūnyaṁ jñāna-karmādy-anāvṛtam
ānukūlyena kṛṣṇānu- śīlanaṁ bhaktir uttamā
anya-abhilāṣitā-śūnyam — bez innych pragnień poza pragnieniem służenia Kṛṣṇie, czyli bez pragnień materialnych (takich jak: pragnienia jedzenia mięsa, zakazanego seksu, hazardu i nałogowe zażywanie środków toksycznych); jñāna — przez wiedzę o filozofii monistów Māyāvādī; karma — przez działania dla przyjemności; ādi — przez sztuczne praktykowanie wolności od przywiązań, przez mechaniczną praktykę yogi, przez studiowanie filozofii Sāṅkhya itd.; anāvṛtam — odkryty; ānukūlyena — korzystny; kṛṣṇa-anuśīlanam — kultywacja służby w związku z Kṛṣṇą; bhaktiḥ uttamā — pierwszej klasy służba oddania.
”Gdy rozwija się pierwszej klasy służbę oddania, trzeba być wolnym od wszelkich materialnych pragnień, wiedzy zdobywanej za pośrednictwem filozofii monistycznej i działania dla przyjemności. Bhakta musi bezustannie służyć Kṛṣṇie z życzliwością, tak jak Kṛṣṇa tego zapragnie.
Powyższy werset znajduje się również w CC Madhya 19.167.
BRS 1.1.12
sarvopādhi-vinirmuktaṁ tat-paratvena nirmalam
sarva-upādhi-vinirmuktam — wolna od wszelkiego rodzaju materialnych określeń lub wolna od wszelkich pragnień z wyjątkiem pragnienia pełnienia służby dla Najwyższej Osoby Boga; tat-paratvena — wyłączny cel służenia Najwyższej Osobie Boga; nirmalam — nieskażony skutkami spekulatywnych poszukiwań filozoficznych lub działania dla przyjemności; hṛṣīkeṇa — oczyszczonymi zmysłami wolnymi od wszelkich określeń; hṛṣīkeśa — pana zmysłów; sevanam — służba dla zadowolenia zmysłów; bhaktiḥ — służba oddania; ucyate — jest nazywana.
Bhakti, czyli służba oddania, oznacza zaangażowanie wszystkich naszych zmysłów w służbę dla Pana, Najwyższej Osoby Boga, pana wszystkich zmysłów. Kiedy dusza pełni służbę dla Najwyższego, pojawiają się dwa efekty uboczne. Jest się wolnym od wszelkich materialnych określeń, a dzięki samemu zaangażowaniu w służbę dla Pana oczyszczone zostają zmysły.
werset znajduje się również w CC Madhya 19.170
BRS 1.2.101
śruti-smṛti-purāṇādi- pañcarātra-vidhiṁ vinā
aikāntikī harer bhaktir utpātāyaiva kalpate
śruti – oryginalna literatura wedyjska; smṛti – literatura zgodna z oryginalną wiedzą wedyjską; purāṇa-ādi – Purāṇy; pañcarātra – Nārada Pañcarātra; vidhiṁ – zasady regulujące; vinā – bez; aikāntikī – niezmieniony; hareḥ - Najwyższej Osoby Boga; bhakti – służba oddania; utpātāya – niepotrzebne zakłócenie; iva – w istocie; kalpate – staje się.
Służba oddania dla Pana, która ignoruje autoryzowaną literaturę wedyjską (jak Upaniṣady, Purāṇy i Nārada Pañcarātrę), jest jedynie niepotrzebnym zakłócaniem spokoju w społeczeństwie.
werset ten znajduje się również w znaczeniu do BG 7.3
BRS 1.2.187
īhā yasya harer dāsye karmaṇā manasā girā
nikhilāsv apy avasthāsu jīvan-muktaḥ sa ucyate
īhā – działanie; yasya – którego; hareḥ – Hari, Kṛṣṇa, Pan; dāsye – w służbie; karmaṇā – działaniami (ciała); manasā – umysłem; girā – i słowami; nikhilāsu – w każdych; api – w istocie; avasthāsu – w każdych warunkach egzystencji materialnej; jīvan-muktaḥ – wyzwolony nawet w materialnej egzystencji; saḥ – taki; ucyate – tak zwany.
Kto zaangażowany jest w transcendentalną służbę dla Pana ciałem, umysłem i słowami w istocie jest uważany za wyzwolonego w każdych warunkach materialnej egzystencji.
werset znajduje się również w znaczeniu do BG 5.11
BRS 1.2.234
ataḥ śrī-kṛṣṇa-nāmādi
na bhaved grāhyam indriyaiḥ
sevonmukhe hi jihvādau
svayam eva sphuraty adaḥ
ataḥ — dlatego (ponieważ imię Kṛṣṇy, Jego forma i charakter są na platformie absolutnej); śrī-kṛṣṇa-nāma-ādi — imię Pana Kṛṣṇy, Jego forma, charakter, rozrywki, itd.; na — nie; bhavet — mogą być; grāhyam — dostrzeżone; indriyaiḥ — tymi materialnymi zmysłami; sevā-unmukhe — komuś zaangażowanemu w Jego służbę; hi — z pewnością; jihvā-ādau — zaczynając od języka; svayam — osobiście; eva — z pewnością; sphurati — staje się zamanifestowany; adaḥ — te (imię Kṛṣṇy, Jego forma, charakter, itd.).
Dlatego materialne zmysły nie mogą docenić świętego imienia Kṛṣṇy, Jego formy, cech i rozrywek. Gdy uwarunkowana dusza otwiera oczy na świadomość Kṛṣṇy i pełni służbę, wykorzystując język do intonowania świętego imienia Pana oraz smakowania resztek Jego pożywienia, wówczas język oczyszcza się i stopniowo zaczynamy rozumieć, kim naprawdę jest Kṛṣṇa.
werset ten znajduje się również w CC Madhya 17.136
BRS 1.2.255
anāsaktasya viṣayān yathārham upayuñjataḥ
nirbandhaḥ kṛṣṇa-sambandhe yuktaṁ vairāgyam ucyate
anāsaktasya — ten, kto nie jest przywiązany; viṣayān — do obiektów materialnych zmysłów; yathā-arham — według stosowności; upayuñjataḥ — angażowanie; nirbandhaḥ — bez przywiązania; kṛṣṇa-sambandhe — w związku z Kṛṣṇą; yuktaṁ — właściwy; vairāgyam — wyrzeczenie; ucyate — jest nazywane.
werset jest również podany w znaczeniu BG 9.28
Wersety ze Śri Iśopanisad i Nektaru instrukcji
W tym rozdziale znajdują się wersety ze Śri Iśopanisad i Nektaru instrukcji wymagane na kursie Bhakti-śastri do nauczenia się na pamięć.
SI Inwokacja
oṁ pūrṇam adaḥ pūrṇam idaṁ pūrṇāt pūrṇam udacyate
pūrṇasya pūrṇam ādāya pūrṇam evāvaśiṣyate
oṁ — Doskonała Pełnia; pūrṇam — doskonale pełna; adaḥ — ta; pūrṇam — doskonale pełny; idam — ten zjawiskowy świat; pūrṇāt — ze wszechdoskonałego; pūrṇam — doskonała jednostka; udacyate — powstaje; pūrṇasya — z Doskonałej Pełni; pūrṇam — doskonale; ādāya — będąc odjęta; pūrṇam — w doskonałej równowadze; eva — nawet; avaśiṣyate — pozostaje.
Bóg, Najwyższa Osoba, jest doskonały i pełny sam w sobie. Jako że jest całkowicie doskonały, wszelkie Jego emanacje, takie jak ten zjawiskowy świat, są idealnie wyposażonymi, doskonałymi pełniami. Cokolwiek powstaje z Doskonałej Pełni, samo też jest pełne. Bóg jest Doskonałą Pełnią, dlatego – chociaż emanuje z Niego tyle doskonałych pełni – pozostaje On w doskonałej równowadze.
SI Mantra 1
īśāvāsyam idam sarvaṁ yat kiñca jagatyāṁ jagat
tena tyaktena bhuñjīthā mā gṛdhaḥ kasya svid dhanam
īśa — Pana; āvāsyam — podlegające władzy; idam — to; sarvam — wszystko; yat kiñca — cokolwiek; jagatyām — we wszechświecie; jagat — wszystko, co ożywione i nieożywione; tena — przez Niego; tyaktena — wyznaczony udział; bhuñjīthāḥ — powinieneś przyjąć; mā — nie; gṛdhaḥ — usiłuj zagarnąć; kasya svit — cudzego; dhanam — bogactwa.
Wszystko we wszechświecie, zarówno ożywione, jak nieożywione, stanowi własność Pana i podlega Jego władzy. Dlatego każdy powinien przyjmować tylko rzeczy niezbędne, które przypadają mu w udziale i nie powinien przyjmować żadnych innych, wiedząc dobrze, do kogo należą.
NI tekst 1
vāco vegaṁ manasaḥ krodha-vegaṁ
jihvā-vegam udaropastha-vegam
etān vegān yo viṣaheta dhīraḥ
sarvām apīmāṁ pṛthivīṁ sa śiṣyāt
vācaḥ — mowy; vegam — impuls; manasaḥ — umysłu; krodha — złości; vegam — impuls; jihvā — języka; vegam — impuls; udara-upastha — brzucha i genitaliów; vegam — impuls; etān — te; vegān — impulsy; yaḥ — każdy, kto; viṣaheta — potrafi tolerować; dhīraḥ — zrównoważony; sarvām — wszystkie; api — z pewnością; imām — ten; pṛthivīm — świat; saḥ — taka osoba; śiṣyāt — może mieć uczniów.
Zrównoważona osoba, która potrafi kontrolować swą mowę, żądania umysłu, odruchy złości oraz impulsy płynące z języka, brzucha i genitaliów jest kwalifikowana, by mieć uczniów na całym świecie.
NI tekst 2
atyāhāraḥ prayāsaś ca prajalpo niyamāgrahaḥ
jana-saṅgaś ca laulyaṁ ca ṣaḍbhir bhaktir vinaśyati
ati-āhāraḥ — przejadanie się czy gromadzenie zbyt wielu rzeczy; prayāsaḥ — nadmierne wysiłki; ca — i; prajalpaḥ — czcze rozmowy; niyama — zasady; āgrahaḥ – zbytnie przywiązanie do czegoś (lub agrahaḥ – lekceważenie); jana-saṅgaḥ — obcowanie ze światowymi ludźmi; ca — i; laulyam — żarliwe pragnienie czy zachłanność; ca — i; ṣaḍbhiḥ — z powodu tych sześciu; bhaktiḥ — służba oddania; vinaśyati — jest niszczona.
Swoją służbę oddania niszczy ten, kto jest zbyt uwikłany w następujące czynności: (1) przejadanie się lub gromadzenie zbyt wielu zapasów; (2) nadmierne zabiegi o rzeczy doczesne, trudne do osiągnięcia; (3) zbyteczne rozmowy o światowych sprawach; (4) przestrzeganie zasad podanych przez pisma objawione jedynie dla ich przestrzegania, a nie dla zrobienia postępu duchowego, bądź też odrzucanie pism i niezależne czy kapryśne działanie; (5) obcowanie z ludźmi pochłoniętymi sprawami doczesnymi i nie zainteresowanymi świadomością Kṛṣṇy; (6) bycie zachłannym na materialne osiągnięcia.
NI tekst 3
utsāhān niścayād dhairyāt tat-tat-karma-pravartanāt
saṅga-tyāgāt sato vṛtteḥ ṣaḍbhir bhaktiḥ prasidhyati
utsāhāt — dzięki entuzjazmowi; niścayāt — dzięki zaufaniu; dhairyāt — dzięki cierpliwości; tat-tat-karma — różne czynności korzystne w służbie oddania; pravartanāt — dzięki wykonywaniu; saṅga-tyāgāt — przez porzucenie towarzystwa niebhaktów; sataḥ — wielkich poprzednich ācāryów; vṛtteḥ — podążając śladami; ṣaḍbhiḥ — dzięki tym sześciu; bhaktiḥ — służba oddania; prasidhyati — robi postęp, czyli osiąga sukces.
Istnieje sześć czynników korzystnych dla pełnienia służby oddania. Są to: (1) entuzjazm; (2) podejmowanie wysiłków z ufnością; (3) cierpliwość; (4) działanie zgodnie z zaleceniami pism objawionych (śravanam kirtanam visnoh smaranam – słuchanie, intonowanie i pamiętanie o Kṛṣṇie); (5) porzucenie towarzystwa niebhaktów; (6) podążanie śladami poprzednich ācāryów. Tych sześć czynników gwarantuje odniesienie sukcesu w czystej służbie oddania.
NI tekst 4
dadāti pratigṛhṇāti guhyam ākhyāti pṛcchatibhuṅkte bhojayate caiva ṣaḍ-vidhaṁ prīti-lakṣaṇam
dadāti — obdarowuje; pratigṛhṇāti — przyjmuje w zamian; guhyam — poufne tematy; ākhyāti — objaśnia; pṛcchati — pyta; bhuṅkte — je; bhojayate — karmi; ca — również; eva — z pewnością; ṣaṭ-vidham — sześć rodzajów; prīti — miłości; lakṣaṇam — oznaki.
Obdarowywanie innych, przyjmowanie czegoś w zamian, odsłanianie umysłu w zaufaniu, zadawanie pytań z ufnością, przyjmowanie prasāda oraz dawanie prasāda innym to sześć oznak miłości, którą bhaktowie okazują sobie nawzajem.